جهان فکر یک نویسنده‌ای که برای جهانی بهتر می‌اندیشد
تمرین ۲:
هزار کلمه نویسی
راستی شمایی که به نوشتن علاقه‌مند هستید. ممکن است وقتی برای یک مدتی طولانی مشغول عادت دلنشین نوشتن می‌شوید. در ادامه بعد از یک زمانی از روش تکراری خود خسته می‌شوید. صبر کنید راه حلی برای شما داریم. می‌توانید از روش‌هایی چون نوشتن صفحات صبحگاهی یا حتی از روش ۱۰۰۰ کلمه نویسی برای تمرین نوشتن در طی روز استفاده کنید.
ممکن است الان بگویید من در این هزار کلمه چه چیزی بنویسم. نگران نباشید. می‌توانید از همان اتفاقاتی که از اول روز تا آخر شب تجربه می‌کنید را در زمان‌های مختلف در این هزار کلمه به کار ببرید.
وقتی مشغول نوشتن شدید، متوجه می‌شوید نه تنها حرف و نوشته کم نمی‌آورید؛ بلکه بالعکس حرف‌هایتان بسیار زیاد می‌شود که گاهی بین سرعت زایش افکارتان و دستتان بر روی کیببورد کم می‌آورید و در این لحظات هست که حتی کند هم پیش می‌روید؛ چون افکار شما مدام در حال زایش و تولید هستند. تا دستان‌تان را با افکارتان هماهنگ کنید کمی زمان می‌برد و همین چند صدم ثانیه‌ام خیلی می‌شود.
پس، تمرین هزار کلمه نویسی را در کنار تمرین صفحات صبحگاهی هم می‌توانید در برنامه نوشتن خود بگنجانید. به شرط آن که به شکل مستمر و روزانه انجام شود تا در ادامه کار نتیجه و اثر آن را خود شاهد باشید.
وقتی قرار و تعهد را بر روی ۱۰۰۰ کلمه می‌گذارید ذهن‌تان با نظم و تمرکزی خاص تمام تلاشش این است که این رویه را ادامه دهد تا این نوشته یا همان یادداشت روزانه ۱۰۰۰ کلمه نشده دست از کار نکشد. مگر اینکه شما بخواهید وسط کار دست از کار بکشید.
به طور مثال، من خودم سعی می‌کنم تا جایی که شده این ۱۰۰۰ کلمه را هر روز بنویسم. حتی اگر گاهی روزها نمی‌توانم کمتر بنویسم؛ ولی تمام تلاشم این است که بنویسم و چراغ نوشتن را در آن روز روشن نگه‌دارم. تا یادم نرفته بگویم که تمرین هزار کلمه نویسی را بایستی در صفحه ورد کامپیوتر یا نت گوشی خود انجام دهید. شاید بگویید وقتی با گوشی تایپ می‌کنیم نمی‌دانم چند کلمه شده است.
برای این هم راه حل داریم. شما با خواندن این مقاله که پارسال در چنین روزهایی نوشتم می‌توانید برای این مشکل هم با کمک برنامه‌ها و نرم افزارهای موجود به راحتی غلبه کنید و هیچ چیز مانعی در نوشتن شما نشود. پس شروع کنید و به هیچ وجه بهانه تراشی نکنید.
کار خاصی نمی‌خواهد انجام دهید. وقایع آن روز و هر چه بر شما گذشته از صحبت و دیدار کردن با افراد مختلف، خواندن کتاب جدید، یادگیری مهارت جدید، زبان جدید، دیدن جا و مکان جدید، خوردن غذای جدید، و … خلاصه هر چیزی که در آن روز برایتان رخ داده است را بنویسید تا سوخت برای نوشتن داشته باشید.
خیال‌تان راحت این قدر کار در هر لحظه انجام می‌دهیم. یا به قدری افکار در هر لحظه و دقیقه از ذهنمان رد می‌شود که خودمان گاهی حیرت می‌کنیم که چرا به این‌ها تا بدین لحظه توجه نداشتید و صدایش را نمی‌شنیدید. وقتی به این موضوع پی می‌بریم که کلمات را پشت سر هم روی صفحات کاغد سیستم شناور می‌شوند.
البته این نکته را جلوتر نگفتم که به این جا برسم و بعد مطرح کنم. قرار است در ادامه هزار کلمه نویسی از یک قانون هم پیروی کنید. در دنباله صحبت به آن اشاره می‌کنیم.
راستی وقتی دستتان را روی کیبورد گذاشتید، در این یک ربع الی ۲۵ دقیقه زمانی که دارید بدون برداشتن انگشتتان از صفحه کیبورد بایستی ادامه دهید. شاید اولش سخت باشد، منتها به تدریج برایتان لذت بخش هم می‌شود. وقتی به خطوط مختلفی که با شکل و فرم‌هایی بر روی کاغذ ورد به رقص و شادی در می‌آورید شما هم حس خوبی دارید.
از همه مهمتر اینکه در لحظه حال بودن را بیش از قبل تجربه می‌کنید. انگار به خودتان قول می‌دهید یا من این هزار کلمه را در این لحظه و در این روز به پایان می‌رسانم یا به هیچ کاری دست نخواهم زد. می‌توانید مقاومت و استقامت و بخصوص در برابر تسلیم نشدن خودتان را مورد ارزیابی قرار دهید. مثلاً تا حالا چقدر دوام آورید. سرعت دستتان چطور است؟
از همه مهمتر حالتان چطور است. به نظر می‌رسد با پرداختن به برنامه هزار کلمه نویسی روزانه برای دقایقی نه در گذشته سیر می‌کنید و نه در آینده و تمام تمرکزتان آن است که در حال و در چند لحظه باشید تا کلمات را پشت سر هم ردیف شوند و نوشته‌هایتان به انسجام برسند.
شاید برای شما که تا به حال چنین تجربه‌ای نداشتید کمی سخت باشد، ولی کم نیاورید ادامه دهید. کلید موفقیت در هر کاری در ادامه دادن و توقف نکردن است. تا جایی که می‌شود و امکان دارد دکمه‌های کیبورد را بفشارید تا کلمات پشت سرهم ردیف شود.
انگار در این لحظه زندگی و لحظات معنا و مفهوم دیگری برای خود پیدا کردن و از زمان هم برای لحظاتی دور شدید و دیگر خود را در گیر زمان نکردید و می‌نویسید تا شاید دستان‌تان کمی جلوتر بیافتند و بر سرعت افکارتان پیروز شوید.
در کنار حرکت دست و انگشتتان بر روی کیبورد می‌دانید دیگر چه چیزی لذت بخش است. صدای نوشتن و برخورد انگشتتان با دکمه‌های کیبورد سیستم‌تان است. باز چک کنید ببینید تا بدین لحظه چقدر مسیر را طی کردید. کلمه شمار خود را دریابید. بله خیلی عالی است.
نوشته‌تان هنوز زنده است و دارد زندگی می‌کند چون همچنان کلمه شمار ورد کار می‌کند و هر لحظه حروف کنار هم کلمات کوتاه و بلند را نثار برگه می‌کنند تا در این رقابت بین افکار و دست به طور حتم دست پیروز شود. ببینیم در پایان کار چه پیش می‌آید.
