دیروز ده اسفند ماه، عصر ساعت ۱۹ وبیناری با عنوان سئو برای نویسندگان محتوا شرکت کردم. ارائهکنندهی این برنامهی زنده در ایسمینار آقای رضا شیرازی موسس وب ۲۴ و جت سئو بودند.
من ۵ دقیقه دیر رسید، ولی با این حال تا جایی که میشد خودم را به این وبینار رساندم. از همان ابتدا نکات جالب و خوبی در مورد سئو و نوشتن مطلب برای سایت از سوی آقای شیرازی مطرح شد.
همینطور که داشت برنامه پیش میرفت، نوشتهی قابل تأملی در یکی از اسلایدهای روبروی صفحهی نمایش سیستمم حک شد. نوشتهای که با فونت سیاه و درشت کل صفحه آن اسلاید را پوشش داده بود. نوشته این بود.
بزرگترین اشتباه نویسندگان محتوا.
همین که به این اسلاید رسیدیم، ارائهکننده و مجری برنامه این موضوع را سوالی مطرح کردند و از حاضرین در وبینار خواستند به این سوال پاسخ دهند.
به نظر شما بزرگترین اشتباه یک نویسنده محتوا چه میتواند باشد؟
هر کسی چیزی در بخش دیدگاه تایپ میکرد و نظرات یکی پس از دیگری بالا میآمد. چند دقیقه که گذشت آقای شیرازی و با تأیید سر و رضایتی که در چهرهشان هویدا بود، گفتند که همه جوابها و نظرات درست است و به نکات خوبی اشاره کردید.
و در ادامه گفتند. همه نظرات درست بود، منتها در یک جمعبندی بایستی گفت:
بزرگترین اشتباه نویسنده این است که مخاطب را در نوشتن در نظر نگیرد. محتوایی بنویسد که کسی در مورد آن در گوگل سرچ نکند. در این حالت محتوا و مطلب ما در گوگل دیده نمیشود. این محتوا به درد نمیخورد.
در آن لحظه داشتم فکر میکردم. این نکته چقدر مهم است که آقای شیرازی در این وبینار به آن اشاره کرد. نکتهای که من در در دورهام با عنوان «محتوانویسی برای سایت» برای شرکتکنندهها از اصطلاح قانون «عرضه و تقاضا» یاد میکنم و یک جورایی قانون خودم برای نوشتن مقالات و مطالبم تحت هر عنوانی است. تا تقاضا نباشد، به تبع عرضه هم وجود ندارد.
به هر حال شما به عنوان صاحب کسبوکار یا مالک سایت و غیره، به اولین نکتهای که بایستی توجه کنید، نوشتن برای گوگل نیست، نوشتن برای مخاطب است. نوشتن برای بازار است. این موضوع نه تنها در دنیای دیجیتال مارکتینگ بلکه در هر جا و فضایی کاربرد. دارد.
وقتی شما نیاز و درخواست مخاطب روبرویتان را ندانید، به نظرتان چگونه میخواهید برایش محتوا، محصول و یا حتّا خدماتتان را ارائه دهید.
بنابراین تا میتوانید در شناخت مخاطب و پرسونای مخاطب بیشترین وقت را صرف کنید تا دستاورد آن را به مرور زمان درک کنید و به چشم خود ببینید، چرا که مخاطب مهم است.