جهان فکر یک نویسنده‌ای که برای جهانی بهتر می‌اندیشد
دیروز داشتم بخشی از کتاب «ادبیات تبلیغ، دیوید مَکِنزی اگیلوی» را می‌خواندم که به این جمله برخوردم. البته به دفعات به این نکته مهم در کتاب اشاره شده و من دیروز مجدد با آن مواجه شدم. نکته‌ای که ما نویسنده‌ها و به‌ویژه تولیدکننده‌های محتوای متنی و همه کسانی که از عاشقان پروپاقرص کلمات و جملات هستند بایستی به آن توجه خاص داشته باشند.
«حاشیه و فضای خالی میان دو پاراگراف، به خوانایی نوشته می‌افزاید.»
پس، در همین ابتدا، یادمان باشد که وقتی نوشته‌ی کوتاه یا بلند نوشتیم و قرار است آن را منتشر کنیم یا به‌عنوان نمونه‌کار به کسی ارائه دهیم، کیپ‌تا‌کیپ نوشته نداشته باشد. بین پاراگراف‌های دو، سه، چهار الی چند‌‌خطی را فاصله بگذاریم تا خواننده جای تنفس داشته باشد.
این از این.
به‌نظرم آمد یک نکته‌ی دیگر را هم در خصوص رعایت فاصله به‌جهت نوشتن هر نوشته‌ای از جمله مقاله برای سایت و … بگویم. نکته‌ای که در همین اینستاگرام خودمان، متن‌هایی را از دوستان نویسنده و غیرنویسنده می‌خوانم که نیم فاصله و همین فاصله گذاشتن بین پاراگراف‌ها رعایت نمی‌شود. نکته‌ای که تلاش می‌کنم هر بار که دوره مقاله‌نویسی برای سایتم را برگزار کردم به شرکت‌کنندگانم یادآور شوم. هر جا هم باشم به این موضوع اشاره می‌کنم.
بنابراین، لطفا نیم‌فاصله را هم رعایت کنیم.
نیم فاصله چیست؟
نیم‌فاصله یعنی با اجرای دستور ctrl+shift+2 در کیبورد سیستم‌مان نه قرار است دو یا سه کلمه بهم بچسند و نه از هم فاصله بگیرند. مهم‌ترین نکته در نیم‌فاصله این هست که ِجلوه زیبایی به نوشته‌مان می‌دهیم و خوانایی مطلب را بهتر و راحت‌تر می‌کنیم. از طرفی، از نظر من از یک نگاه دیگر به خواننده خودمان هم احترام می‌گذاریم، چرا که ارزشمند است و نمی‌خواهیم نوشته شلخته در اختیارش بگذاریم.
راستی یک نکته کوچولوی دیگر اینکه بعد از ویرگول و نقطه، یک اسپیس فاصله بگذاریم و صحبت‌های‌‌مان را ادامه دهیم. این نکات را حتی در پیام‌های روزمره که به افراد مختلف می‌نویسیم و ردو‌بدل می‌کنیم هم رعایت کنیم.
حال اینکه کجاها نیم‌فاصله‌ها را رعایت کنیم؟ یا می‌توان اینگونه سوال کرد.
چه زمانی از نیم فاصله استفاده کنیم؟
- کلماتی که «ها»ی جمع دارند. ضمیرهای جمع هم جزوه این دسته می‌شوند. مثل کتاب‌ها، نوشته‌ها، آن‌ها.
- فعل‌هایی که با «می» شروع می‌شوند.
- کلماتی که «دو بخشی» و «سه بخشی» هستند و در اصل هنگام خوانش «یک کلمه» حساب می‌شوند.
- مثل: کسب‌و‌کار، لباس‌فروش، دندان‌پزشک، متقاعد‌کننده، سفارت‌خانه، کپی‌رایتر، پی‌در‌پی، رفت‌وآمد.
- حروف اختصاری مثل پی‌دی‌ِاف، سی‌سی‌یو، یو‌نی‌ِسف، چَت‌جی‌پی‌تی.
- کلماتی که نشان‌دهنده‌ی صفات تفصیلی هستند.مثل«تر، ترین» مهم‌ترین، اصلی‌ترین، شادترین، بی‌نظیرترین، بی‌نقص‌ترین و غیره.
- کلماتی که «ی» نکره می‌گیرند«نیم‌فاصله‌ی کلمات».
در کل وقتی کلمه را سَرهَم می‌خوانید بایستی سَرهَم هم نوشته شود نه تَک‌تَک.
نکته‌ی پایانی
چگونگی رعایت نیم فاصله در گوشی
برای گوشی همراه هم یا دکمه نیم فاصله را دارد یا اینکه برنامه‌هایی مثل «جی‌بورد» و غیره را نصب کنید تا نوشتن کلمات نیم‌فاصله‌دار برایتان راحت باشد.
