جهان فکر یک نویسندهای که برای جهانی بهتر میاندیشد
در دنیایی زندگی می‌کنیم که نمی‌توانیم پُر مشغله بودن را کتمان کنیم. هر چند با مدیریت زمان هم می‌شود بر این مسئله و مشکل کنونی افراد جامعه غلبه کرد. راستی یک پیشنهاد دارم. تا حالا شده است برای اینکه از درگیرهای ذهنی خود کم کنید به سمت نوشتن بروید. بله! درست متوجه شدید،بنویسید. در طی روز چقدر با قلم و کاغذ در ارتباط هستید. این راهکار می‌تواند خود خوری شما را کم کمتر کند. بهتر است امتحان کنید. یک قلم و کاغذ بردارید و هر چه به ذهنتان می‌رسد بنویسید. به این شیوه قدری از فشاری که طی روز برای حافظه تان تحمیل می‌شود می‌کاهد.
اصلاً نگران این نباشید که چیزی برای نوشتن ندارید. خود این موضوع نشانه خوبی است. چطور هست از همین مسئله که همین الان نمی‌توانید بنویسید آغاز کنید.برای شروع ایده خوبی است. بهتان قول می‌دهم که همین که گرم نوشتن شدید. خود به خود افکارتان ارتباطی که میان مغز و دستان تان ایجاد می‌کند، ناخودآگاه چند خطی بر صفحات کاغذ جاری می‌شود. اصلا گاهی به قدری از این شیوه خوشتان می‌آید که بی مهابا دوست دارید تراوشات ذهنی تان را برون رویزی کنید و برای لحظاتی از خود دور کنید تا مغزتان هم به آرامشی که در انتظارش است دست پیدا کند.
وقتی شروع می‌کنید و می‌نویسید. مهم نیست یه قولی از هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو. قصد نداریم که در اولین نوشته نویسندگی را به عالم و آدم یادآور شویم. فقط می‌خواهیم یک نظمی به افکارمان بدهیم. بدین شکل بهتر می‌توانید فکر کنید و ایده های بیشتری در ذهن تولید می‌شود. برای لحظاتی با هر روز خالی کردن ذهن در واقع شما دارید گوشه گوشه مغز و حافظه تان را خانه تکانی می‌کنید تا به مروز افکار قدیمی و کهنه گرد و خاک ایجاد نکند. بهتر نیست در ای نخانه تکانی روزانه حس و حال افکارتان را هم خوب کنید.
پس، شمایی که الان دارید این مطلب را می‌خوانید نوشتن و موضوع خالی کردن ذهن را جدی بگیرید، چرا که در پس نوشتن اتفاقان خوبی رقم می‌خورد. اگر باور ندارید خودتان امتحان کنید. به امتحانش می‌ارزد. امید است این نوشته کوتاه توانسته باشد شمایی که علاقه‌ای به نوشتن ندارید، به نوعی آشتی داده باشد.
