جهان فکر یک نویسنده‌ای که برای جهانی بهتر می‌اندیشد
دلیل این که امروز می‌خواهم راجب کیسه پلاستیکی صحبت کنم، این است که چند روز پیش، یعنی روز ۲۱ تیرماه(۱۲ جولای)، روز جهانی نه گفتن به کیسه پلاستیکی بود. درست است که چند روزی است از این مناسبت گذشته، اما این مسئله از جمله موضوعاتی است که هر زمان و هر مکانی در موردش صحبت به میان بیاید، باز هم کافی نیست و بایستی به قدری تکرار شود تا به حذف کیسه‌های پلاستیکی از طبیعت بیانجامد. با توجه به میزان تولید روزانه این ماده پلاستیکی، شاید قدری محال به نظر برسد، منتها هیچ چیز غیر ممکن نیست. اگر هر کس در این خصوص رسالت خود را انجام دهد، شاید به نتایج دور از انتظاری دست یابیم.
بسیاری اوقات از سوی محققان و حامیان محیط زیست خبرهای نگران کننده‌ای از کیسه نایلونی به گوش می‌رسد، از جمله این که به سبب عدم تجزیه آن در طبیعت باعث شده، در برخی مکان‌ها با انباری از کیسه‌های نایلونی مواجه شویم که اغلب اوقات به بوسیله مردم در آن محل ها رها شده و به نوعی منظره ناخوشایندی را هم در آن مکان ایجاد نموده است. از آنجایی که این ماده پلاستیکی خیلی به ندرت تجزیه می‌شود و اگر زمانی هم تجزیه شود ۲۰۰ الی ۳۰۰ سال زمان می‌برد تا به طور کلی یک کیسه پلاستیکی از طبیعت خارج شود. به راستی چه باید کرد؟
بهتر نیست قدری هوای محیط زیستی خود را داشته باشیم که همه جوره در تلاش است که، ما در این کره خاکی زندگی راحت و آرامی داشته باشیم. با توجه به این نکته، دور از انصاف است که بخواهیم محیط زیست خود را پر از کیسه‌های پلاستیکی کنیم. به طور کلی برای این که بتوانیم نقش این مواد نایلونی را در زندگی خود کم رنگ کنیم، یک همکاری و مشارکت جمعی می‌خواهد تا به عبارتی این آمال و آرزو به نتیجه برسد. بنابراین هر یک از ما ابتدا بایستی از خود و خانواده خود شروع کند و در نهایت این موضوع به جامعه برسد تا از کیسه‌های پلاستیکی کمتر استفاده شود و بر حسب خلاقیت هر فرد، گزینه دیگری جایگزین آن ماده تجزیه ناپذیر گردد.
کیسه پلاستیکی و عدم تجزیه آن در طبیعت
کیسه پلاستیکی و مسئله عدم تجزیه این ماده نایلونی در طبیعت باعث شده، بسیاری از کشورهای توسعه یافته، برای کمتر مصرف نمودند این ماده تجزیه نشدنی در پی یافتن راه حلی باشند و تا جایی که در بسیاری از این کشورها، استفاده از کیسه‌های پلاستیکی را به حداقل رساندن تا بدین شکل به بقای محیط زیست خود کمک نمایند. چرا ما این رویه را در پیش نگیریم؟
در گذشته چه خوب بود، که بسیاری اجناس و کالاهایی که خریداری می‌شد در پاکت های کاغذی قهوه‌ای رنگ قرار میدادند. شاید برخی به نشانه اعتراض این موضوع را مطرح کنند که مصرف پاکتهای کاغذی قهوه‌ای رنگ درست است که بهتر از کیسه‌های نایلونی است، منتها در مقابل با قطع درختان بیشتر، فقط صورت مسئله پاک می‌شود و بیشتر از اینها محیط زیست به خطر می‌افتد. من صحبتهای این دسته از مخاطبین را تایید می‌کنم، اما این پاکتهای کاغذی قهوه‌ای رنگ از بازیافت روزنامه، کاغذ و ضایعات چوب بری(نجاری و …) به دست می‌آید و بهتر از تولید این کیسه پلاستیکی است که تا سالیان دراز در طبیعت باقی می‌ماند و اثرات آن گریبان خودمان و محیط زیست مان را می‌گیرد. البته این فقط یک گزینه برای جایگزین کردن مجدد به جای کیسه نایلونی است، و گر نه می‌توان به گزینه‌های دیگر هم فکر کرد!
به نظر من نبایستی با اهداف کوتاه مدت همچون مصرف کیسه‌های پلاستیکی، طبیعت خود را که سابقه طولانی در این کره خاکی دارد، با دستان خود به قهقرا و نابودی بکشانیم. بایستی همه یاد بگیریم که تا حد امکان از ورود راحت کیسه های پلاستیکی به زندگی خود جلوگیری کنیم تا در ادامه مسیر زندگی، دنیای قشنگ تری را برای خود و آیندگان تصویر سازی کنیم.
روشهای نه گفتن به کیسه های پلاستیکی
یکی از روشهایی که هر شهروند می‌تواند در کاهش مصرف این کیسه پلاستیکی انجام دهد، و به نوعی با این کار، فرهنگ سازی هم صورت می‌گیرد، آن است که در صورت امکان به همراه خود یک کیسه پارچه‌ای داشته باشد تا به عبارتی مجبور نباشد برای حمل اقلام و کالای خریداری شده به تعداد نامتعارف از فروشنده درخواست کیسه های پلاستیکی کند. صحبت از فروشندگان شد و یاد این موضوع افتادم، که یکی از دلایل مهم استفاده بیش از حد از کیسه های نایلونی، قیمت خیلی ناچیزی است که این کیسه‌ها در مقایسه با کیسه‌های پارچه‌ای، کاغذی و… دارند. به طور حتم اگر قیمت بالایی داشت، این قدر به وفور دست به دست نمی‌شند.
همواره برای اینکه بتوانید قدم های درست تری در نه گفتن به کیسه نایلونی بردارید، آن است که زمانی که وارد یک مغازه یا مرکز خرید شدید، پس از خرید اقلام و کالاهای مورد نیاز خود، تا حد امکان از گرفتن کیسه پلاستیکی خودداری کنید. شاید به این طریق، استفاده از کیسه‌های نایلونی کمتر رواج پیدا کند.بهترین کار آن است که، هر یک از شما که مخاطب این مقاله هستید، از امروز این روش را امتحان کنید، و به اطرافیان خود نیز ” موضوع نه گفتن به کیسه های پلاستیکی” بازگو کنید، تا بتوانید در همان قسمت از محلی که زندگی می‌کنید این کار رواج پیدا کند تا به تدریج اتفاقات بزرگتری در جامعه پدید آید.
تبلیغات تلویزیونی برای کیسه پلاستیکی
با همه این تفاسیر، وقتی حافظان محیط زیست تحت هر عنوانی تمام تلاششان را انجام می‌دهند تا کره زمینی، محلی مأمن و راحت برای بقیه ساکنین آن باشد، چه سود که برخی تبلیغات تلویزیونی که از جمله کشور خودمان در خصوص کیسه‌های پلاستیکی پخش می‌شود، عاملی می‌شود تا افراد رغبت بیشتری برای استفاده از آن را داشته باشند. بهتر نیست همه آحاد جامعه با این تلاشگران عرصه محیط زیست که هدفی جز حفظ و صیانت از آن را ندارند همگام شوند.
به امید روزی که حتی یک کیسه پلاستیکی هم طبیعت وجود نداشته باشد، شاید جزو آرزوهای محال باشد، اما اگر به تعداد همان چند میلیارد انسانی که در حال حاضر بر روی زمین زندگی می‌کنند با هم متحد شوند، این آرزو به زودی زود دست یافتنی می‌شود.
