جهان فکر یک نویسنده‌ای که برای جهانی بهتر می‌اندیشد
در لغت نامه به دنبال معنای “استفاده” می گشتم. شاید تعجب کنید و بگویید یعنی چی؟ معنا و مفهوم استفاده معلوم است دیگر!!
راستش من هم تا دو روز پیش مثل شما فکر می کردم تا اینکه متوجه شدم معنا و مفهوم استفاده در لغت نامه همان است، اما برخی افراد جامعه ام آن را در لغت نامه ی افکار و رفتارشان تغییر داده اند.
قضیه از این قرار است که وقتی چند روز پیش این ناحقی و نا عدالتی را برای نوشته هایم دیدم نتوانستم سکوت کنم. حس کردم سکوت من و امثال من یعنی ظلم در حق خودم و بقیه نویسنده ها. کسانی که کلمه به کلمه پشت هم ردیف می کنند تا زندگی معنا و مفهوم قشنگ تری به خود بگیرد حتی اگر کمترین دریافتی ها را داشته باشند.
به مدیر مجموعه (می توانم اسم ببرم ولی این دور از اخلاق است)پیامی بلند ارسال کردم. می توانستم ویس بفرستم ولی ترجیحم به این بود که از طریق حرفه ام حرفم را بزنم.
اگر خلاصه بخواهم در چند جمله از متن پیام را برایتان شرح دهم. می توانم بگویم به این مدیر و به اصطلاح نویسنده گفتم شما همان قدر که در صفحه و سایت تان دم از ارزش محتوا و تولید کننده محتوا می زنید، هیچ ارزشی به هیچ کدام قائل نیستید حتی زمانش. و نکته مهم تر اینکه به تعهدات تان به حرفی که زدین عمل نکردین.
مدیر مجموعه در پاسخ به پیامم گفتن، من تعهدی نسبت به کسی نداشتم و ندارم. وقتی نوشته شما از استانداردهایی که در نظر گرفتیم فاصله داشت. از طرفی وقتی از نوشته تان استفاده نکردیم پس واریزی هم تعلق نمی گیرد.
در ادامه فایل یکی از نوشته هایم را فرستادن و گفتن، خودتان متنی که یکی از نویسنده هایمان نوشته است را بخوانید و فاصله متن نویسنده با متن خودتان را مقایسه کنید. متن شما تصحیح شد به کارفرما فرستاده شد!!
با کمال نا باوری دیدم مقاله من که ۶۰ و ۷۰ درصد به بالا نوشته را تشکیل داده و برخی بخش ها هم فقط جمله بندی تغییر کرده به کارفرما ارسال شده.
پیش خودم گفتم، استفاده مگر معنای دیگری هم دارد. این اگر معنایش استفاده نیست پس چه می تواند باشد. شاید منظورش این بود کل نوشته را کپی پیست نکردیم( در آن صورت گوگل هم جریمه می کرد)
دیگر بحثی نکردم و مکالمه را پایان دادم.
راستی چرا فکر می کنیم در این اوضاع احتکار دارو و مواد غذایی، ماسک، گران فروشی و… جرم است ولی این مباحث جرم نیست.
دوستان جامعه از من و شما تشکیل شده، چرا متوجه نیستیم اگر من خطایی می کنم، آثار آن به مانند دومینو به سایر بخش ها منتقل می شود و تا ثریا هم کج می رود.
وقتی این داستان بر من اتفاق افتاد تازه متوجه شدم چرا در راس جامعه این قدر بی عدالتی است. جوابش یک جمله خیلی کوتاهه:
از ماست که بر ماست.
