جهان فکر یک نویسندهای که برای جهانی بهتر میاندیشد
این روزها دنیا با بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۲ فوتبال روبروست. ناگفته نماند که جام جهانی در همین نزدیکی‌های کشورمان یعنی یک کشور عربی زبان تحت عنوان قطر برگزار می‌گردد.
این را گفتم که بگویم، امروز در شبکه‌های اجتماعی با صحنه‌ی جالبی از این بازی‌ها و حواشی آن روبرو شدم. انگار حداقل در کشور ما جای بحث و صحبت بسیار دارد و به قولی فرهنگسازی عمقی می‌خواهد و هر چقدر هم در مورد آن صحبت شود باز هم کم است.
تصویری که جلوی خود دیدم. مردی بود که با پوشش عربی بر جلوی دوربین موبابل ظاهر شد و به زبان عربی صحبت می‌‌کرد.
و از این موضوع گزارش تهیه کرده بود که تماشاگران ژاپنی بعد از بازی قطر و اکوادور در ۲۹ آبان ۱۴۰۱ و قبل از ترک استادیوم، در حال تمیز کردن زباله‌هایی بودند که بر کف زمین جایگاه تماشاگران ورزشگاه سرگردان بودند.
وقتی شهروند قطری علت این کار را از تماشاگران ژاپنی جویا شد، با پاسخ جالبی روبرو شد که برای لحظاتی او را به تعجب واداشت. آنها گفتند، که ژاپنی‌ها این گونه نمی‌توانند محل خود را ترک کنند، زیرا این یک نوع بی‌احترامی به میزبان است و الان هم در حال پاکسازی استادیوم هستند.
من در آن لحظه و هنگام پخش شدن این تصاویر داشتم فکر می‌کردم امیدوارم یک روز این کار برای ما ایرانی‌ها در همه جای کشورمان به خصوص در طبیعت سرسبزمان اجرایی شود و مهمترین نکته آنکه هیچ گاه بیرون از محل زندگی‌مان را زباله‌دانی تصور نکنیم.
من فرزانه کردلو گاهی وقت‌ها که به عناوین گوناگون پا به طبیعت می‌گذارم و به ویژه در کوه‌ها به کوهنوردی مشغول میشوم، می‌بینم که طبیعت با زباله‌های که انسان بر سر آن آوار کرده است دارد مدارا می‌کند. چرا مدارا بایستی بگوییم، دارد از سر ناچاری تحمل می‌کند. زباله‌هایی که گاهی مدت زمانی زیادی طول می‌کشد تا در طبیعت تجزیه شود و از آن مکان محو شود. البته اگر امیدوارم باشیم که مواد حاصل از آن تجزیه این زباله‌های مصنوعی به اکوسیستم و محیط زیست ما آسیب نزند.
البته اگر در خاک تجزیه شود و از صحنه روزگار محو شود.
به نظرم اگر هر کدام از ما به مانند مردمان ژاپنی عمل کنیم و نهایت سعی‌مان این باشد که در هر جا که حضور پیدا می‌کنیم با کمترین آشفتگی و تخریب آن را ترک کنیم می‌توانیم در آینده نه چندان دور شاهد اتفاقات خوبی در همین کشورمان عزیرمان ایران و سایر مکان‌ها از جمله دنیا باشیم.
حتا برای باقی مردمان دنیا هم کارمان به منظور حفظ محیط زندگی و محیط زیست‌مان در نوع خود الگو باش. به طور حتم در مسیر توسعه فردی بسیار مؤثر خواهد بود.
