جهان فکر یک نویسنده‌ای که برای جهانی بهتر می‌اندیشد
راستش این سوال را وقتی برای اولین بار خواستم دوره بگذارم از خودم پرسیدم. داشتم فکر می‌کردم چرا مخاطب بایستی بخواهد بیاید وقت و هزینه‌اش حتّا یک ریال و یک‌صدم ثانیه بگذارد و در دوره محتوا نویسی برای سایت من فرزانه کردلو ثبت نام و بعد شرکت کند.
البته اینکه نامش را گذاشتم «محتوا نویسی» در اصل مقاله نویسی و وبلاگ نویسی برای سایت و تجربیاتی که طی این مدت خودم داشتم است. منتها گاهی لابلای مباحث از محتواهای‌ی دیگر و رسانه‌های دیگر هم بحث به میان می‌آید. ترجیم این بود که این اسم را روی دوره‌ام بگذارم.
راستی حال که این سوال پرسیدیم. بیایید سوالات بیشتری از ذهن و جهان فکرمان بپرسیم.
چرا دوره می‌رویم؟ چرا کتاب می‌خریم؟ این روزها هم که بازار دید و بازدید داغ داغ است. تا حالا فکر کردید چرا مهمانی می‌رویم؟ بیاین سوالات بیشتری بپرسیم. نترسید سوال پرسیدن عیب نیست، البته فکر کنم ندانستن هم عیب نباشد، ولی باز آن هم بستگی دارد. بگذریم.
عمیق‌تر شویم. چرا اصلن از خانه بیرون می‌آییم؟ چرا سر کار می‌رویم؟ چرا کار می‌کنیم؟ چرا باشگاه می‌رویم؟ چرا زنگ می‌زنیم با مخاطب‌های مختلف تحت عناوین مختلف هم صحبت می‌شویم. چرا در خیایان و پیاده‌رو با رهگذران آشنا و غیر آشنا مواجه می‌شویم.
یادم رفت بگویم چرا سفر می‌رویم؟ چرا مدرسه رفتیم و می‌رویم؟ البته قبل‌ترش بایستی بپرسیم چرا پیش‌دبستانی و آمادگی رفتیم و می‌رویم؟(البته من پیش‌دبستانی رفتم) چرا دبستان، راهنمایی، دبیرستان و پیش‌دانشگاهی (زمان ما پیش‌دانشگاهی بود که منم رفتم با دیپلم علوم تجربی) و در ادامه چرا دانشگاه می‌رویم؟ چرا ادامه تحصیل و تحصیلات تکمیلی (من کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی هستم) و کلی چرای دیگه از این جنس که می‌توانیم از ذهن‌تان بپرسید.
راستی یک سوال مهمتر، چرا وارد دهکده جهانی می‌شویم؟ چرا عضو شبکه‌های اجتماعی گوناگون می‌شویم. اصلن چرا می‌خواهیم سایت داشته باشیم و مقاله و محتوا بنویسیم.
منتها جواب جهان فکر فرزانه کردلو چیست؟
واقعیت این است که چیزی که من متوجه شدم، همه این چرا‌ها به یک پاسخ‌های واحدی می‌رسند که به ما هیچ وقت آموزش ندادند حداقل در مدرسه و دانشگاه. اینکه ما همه این‌ها را انجام می‌دهیم تا در کنار یاد گرفتن در قالب آموزش و سرگرمی و انگیزه دادن و انگیزه گرفتن(یعنی ایجاد حال خوب) با افراد مختلف تحت عناوین مختلف ارتباط برقرار کنیم و به قولی تعامل و همکاری داشته باشیم. (البته منظورم پسرخاله شدن نیست متوجه منظورم که می‌شوید).
در ضمن دقت کنیم خودمان هم دیده شویم و درک شویم و در مقابل افراد بیشتری را بشناسیم و درک کنیم.
پس، من خودم با این قصد در دوره شرکت کردم و می‌کنم و شرکت خواهم کرد، تا با افراد و جهان فکر‌های بیشتری آشنا شوم. با دیدگاه‌های بیشتر و متنوع روبرو شوم و جهان بینی‌ام بزرگ و بزرگ‌تر شود تا خودم را بهتر بشناسم و ارتباط بگیریم. البته حواس‌مان باشد.
در کنار این هم بعد آموزش هم ببینیم.
راستش در کنار این‌ها دوره را تشکیل دادم، تا کسی که هم دغدغه من هست و می‌خواهد با نوشتن و محتوا دنیا را حداقل برای خودش و اطرافیانش جای بهتری کند تجربیاتم خوب و نه چندان خوبم را در اختیارش بگذارم تا مسیر این حوزه را بهتر و با دید بازتری طی طریق کند و گاهی اگر من اشتباهاتی داشتم او اشتباه نکند.
بنابراین به خودم یادآوری می‌کنم و به شما با افتخار یادآور می‌شوم صرف اینکه دوره گران یا ارزان است دوره شرکت نکنید. اینکه آدم معروفی است یا آدم گمنامی است یا چون فلان شغل و موقعیت اجتماعی را دارد شرکت نکنید یا بالعکس. اینکه دوره چقدر اطلاعات به من خواهد داد شرکت نکنید. تا حالا شده دوره شرکت کنید و اصلن یک بار هم فایل‌ها را نبینید و گوش ندید یا یک بار هم در جلسه دوره و کلاس نباشید. به نگاه و رویکرد آدم‌ها بیشتر دقت کنیم. چون در نهایت شما قرار است در جامعه زندگی کنید و با افراد ارتباط برقرار کنید حال مجازی یا حضوری. از نظر من که هر دو یکی است، تفاوتی نمی‌بینم.
