جهان فکر نویسنده‌ای که برای جهانی بهتر میاندیشد
روز ۳ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱۵:۰۰ از طریق لینک گوگل‌میت که در کانال تلگرام محتوازیست آقای حسین وجدانی قرار داده شده بود، وارد جلسه گفتگوی آنلاین شدم. در همان ثانیه‌های ابتدایی چند نفر بیشتر نبود، چون جلسه سر ساعت ۱۵:۰۰ برگزار می‌شد. همین که وارد شدم، همین‌طور بر تعداد شرکت‌کنندگان اضافه می‌شد. در این میان تصویر آقای حسین وجدانی را در نمایش گوشی دیدم و اسم‌هایی در قالب آیدی جی‌میل که در صفحه گوشی نمایان می‌شد و به‌ترتیب ورود افراد پایین می‌رفت.
حسین وجدانی بعد از سلام و احوال‌پرسی کردن از شرکت‌کنندگان و مهمانان، پرسید، آقای ایمان آزاد و مرتضی طاهری هستند؟ که هر دو اعلام حضور کردند و با به کار انداختن دوربین گوگل‌میت خود حضور خود را علنی کردند.
خلاصه ابتدای جلسه به تعارفات اولیه و بعد معرفی مرتضی طاهری(مدیر محتوای دکتردکتر) و ایمان آزاد (کپی‌راتیر سابق آژانس تبلیغاتی، دیجی‌کالا، فریلنسر) گذشت. ایمان آزاد و مرتضی طاهری در ابتدای صحبت‌ها خودشان را معرفی و از سابقه کاریشان گفتند.
قرار بود در این جلسه سوالاتی که مخاطبان «محتوازیست» و «نیکمت» از مهمان‌هان پرسیده بودند در جلسه مطرح شود و مهمانان هم هرکدام در جلسه نظر خودشان را بیان کنند. در کل گفته شد که ۲۴ سوال از بین سوالات پرسید شده تفکیک و به این جمع‌بندی رسیدند که به آن پرسش‌ها پاسخ داده شود. همه چیز خوب پیش رفت و مباحث خوبی در این جلسه آنلاین شکل گرفت. بیشتر صحبت‌ها و سوالات حول کپی‌رایتینگ و محتوانویسی بود. البته طبیعی هم بود.
-اولین سوال گفتگوی آنلاین این بود:
-مدیر محتوا در تیم محتوا در حین کار با چند نویسنده با چه چالش‌هایی روبرو می‌شود؟
+مرتضی طاهری برای پاسخ به این سوال شروع به صحبت کرد. از مهارت سخت(Hard skill) و نرم (Soft skill) مدیر محتوا گفت.
از این گفت که در مهارت سخت، بحث محتوای نگارشی، محتوایی، موضوعی پیش می‌آید. در میان صحبت‌ها بر حفظ تیم هم بسیار تأکید شد. بعد هم چالش پرداختی در تیم محتوا را به میان آورد. اینکه روند پذیرش محتوا از طرف نویسنده چگونه بود و در ادامه براساس کار نویسنده و کمتر برگشت خوردن نوشته‌اش و بقیه آیتم‌ها، مبلغ موردنظر به فرد نویسنده پرداخت می‌شود.
-در همان حین، یکی از حاضرین جلسه هم سوالی تایپ کرد:
-من از کجا بدانم که یک کانتنت رایتر هستم؟ نیما آزاد هم پاسخ این فرد را داد و به این نکته اشاره کرد:
+بایستی به علاقه‌مندی‌های خودتان مراجعه کنید. این برمی‌گردد به علاقه‌مندی شخصی خودتان. این که دوست داریم کی باشیم؟ در حین پاسخ از افراد موفق در حوزه کپی‌رایتینگ همچون از آقایان، فرشید شهیدی و رضا اسلام‌پناه اسم برد.
و در ادامه از این گفت که در ابتدای کار در یکی از آژانس‌های تبلیغاتی محل زندگی‌تان درخواست بدید و هر جایی که چنین شرایط و موقعیتی برای نوشتن و کپی‌رایتر دارد، شروع به کار کنید و خودتان را تست کنید. نکته بعدی صحبت‌هایش این بود که در نهایت هم استمرار در کار، مسیر را به شما نشان می‌دهد. همین‌طور افرادی را بر سر راه‌تان قرار می‌دهد تا بهتر مسیر را طی کنید.
ناگفته نماند که ایمان آزاد از لحن نوشتن هم صحبت کرد. معتقد بود هر نویسنده‌ای لحن خود را برای نوشتن دارد.
بهتر است لحن برند فقط مختص یک نویسنده تیم نباشد تا آن برند در ادامه کار دچار مشکل نشود. به همین‌خاطر از طراحی هویت کلامی صحبت به میان آمد. اینکه متن و نوشته‌های ما چه مدلی است، به سمت معیار یا محاوره است، کدام یک؟
در این مورد هم از آقای یوسف فراهانی فرد مطرح در حوزه کپی‌رایتنگ اسم برد. از این گفت که وقتی به‌طور مثال برند علی بابا و محتواهایش را می‌بینیم، کاملاً یوسف فراهانی را در آن می‌بینیم و اگر زمانی یوسف فراهانی از تیم علی بابا جدا شد آیا برند علی بابا برای بعد از او برنامه‌ای دارد؟ لحن برند بعد او چگونه می‌شود؟
-نیما آزاد و مرتضی طاهری در لابه‌لای بحث از این گفتند که علاقه‌مندان برای به چالش کشیدن خودشان از آژانس تبلیغاتی شروع کنند و به آنها مراجعه کنند، منتها کسانی که در شهرستان هستند و چنین فرصت‌هایی را ندارند چگونه به سمت محتوا نویسی و کپی‌رایتر شدن بروند و مهارت کسب کنند؟
+مرتضی طاهری چون در این زمینه تجربه بیشتری داشت و نیز تجربه مدیر محتوایی تیم این‌گونه شروع کرد.
-البته درست هست که بچه‌های شهرستان نسبت به تهران فرصت‌های شغلی این‌چنینی کم برایشان مهیا می‌شود. طبیعی هم هست، چون شرکت‌ها و آژانس‌های تبلیغاتی بزرگ و معروف در تهران هستند و اگر هم نمایندگی داشته باشند، شعبه مرکزی در تهران است. با این وجود به کمک اینترنت و دورکاری می‌توانند وارد کار کپی‌رایتینگ و محتوانویسی شوند. چرا که در تیم من افرادی هستند که ۸۰ درصد کارهای دورکاری را آنها به‌عهده گرفتند.
در ادامه گفتگوی آنلاین گفت که من خودم وقتی می‌خواهم نیروی جدیدی برای تیمم بپذیرم، سعی می‌کنم در مورد مقاله نویسی و محتوانویسی افراد دورکار(شهرستانی) رو در نظر بگیرم، چون می‌دانم فردی که در تهران ساکن است، اگر ۱۰ تا موقعیت فریلنسری دارد، ۱۰ تا موقیعت حضوری در شرکت‌ها را دارد. ولی در مقابل فرد شهرستانی موقعیت و فرصت کمتری نصیبش می‌شود، پس در پروژه‌های دورکاری اولویتم با بچه‌های شهرستانی هست.
📌در آن لحظه من فرزانه کردلو به عنوان شهرستانی از این کار مرتضی ظاهری حس خوبی دریافت کردم. پیش خودم گفتم چه خوب که افرادی که در تهران در یک تیم مشغول به کار هستند چنین مواردی را در اولویت کاری قرار می‌دهند.
خلاصه همین‌طور از که لحظات جلسه آنلاین می‌گذشت، یک سوالی در بخش نظرات نظر من فرزانه کردلو را جلب کرد؟
-کپی‌رایتر بایستی سئو بلد باشه؟ با توجه به اینکه بحث‌های خوبی در جلسه شکل گرفت. نمی‌دونم دقیقا به این سوال پاسخ داده شد یا نه.
+ولی خودم اینجا تو پرانتز بگم: اگر قرار هست برای گوگل بنویسیم و نیز موتورهای جستجو گوگل، بایستی سئو یا همون بهینه‌ساز محتوای موتورهای جستجو رو بلد باشیم. چون اگر محتوایمان مفید و کاربردی باشد و نیاز مخاطب رو برآورده کرده باشد، محتوایمان از طریق خزنده‌های گوگل سریع‌تر به دست مخاطب موردنظر می‌رسد.
یک سوال دیگر گفتگوی آنلاین این بود:
-در شبکه اجتماعی کدوم باشیم بهتره؟ هر کدوم از مهمانان جوابی دادند و در یک نکته توافق داشتند که هر پلتفرمی و شبکه اجتماعی بستر و ماهیت خودش را دارد. ولی برای معرفی کاری بهتر است لینکدین را انتخاب کنیم. درحالی‌که اینستاگرام یک مقدار فضای کاریش فرق می‌کند و بیشتر برای سرگرمیست و نمی‌‌شود خیلی روی آن تمرکز کرد، ولی می‌تواند یکی از راه‌های ارتباطی با مخاطب باشد، حتی برای کار و پروژه گرفتن. چون ایمان آزاد در لابه‌لای صحبت‌هایش گفت که من از این بستر هم پروژه گرفتم، ولی تأکید داشتن برای پروژه گرفتن لینکدین بهتر هست. در کل هر دو مهمان معتقد بودند که معماری هر شبکه اجتماعی فرق دارد و هر کدام هم فضای کاری خود را می‌طلبد؛ چون مخاطب‌هایش فرق می‌کند.
بعد این بحث یکی از شرکت‌کننده‌ها بر صحنه آمد و تصویری سوال پرسید.
– کپی‌رایترها چه ویژگی دارند؟
آقای ایمان آزاد گفتن که آدم‌های عجیب‌و‌غریبی نیستند. مثل من و شما هستند.
در این قسمت گوگل‌میت من قطع شد و دیگر نتوانستم وارد جلسه گفتگوی آنلاین شوم و حدودن یک ربع جلسه را از دست دادم.
