همه‌شون یه چیزی میگن!

 

چند روز پیش از طریق کانال تلگرامی جهان فکر برای اطلاع رسانی خوانش کتاب عادتهای اتمی جیمز کلییر اقدام کردم. بعد از چند ساعت یکی از دوستان در یکی از گروههای نویسندگی البته در فضای دوستانه و محترمانه گفته بودند،  همه این مباحث تکرای و ثابت شده است. این چنین افرادی حرفهای تکراری را با یک بسته بندی قشنگ به مردم ارائه می‌دهند و همین موضوع سبب پرفروش و پرمخاطب بودن کتابهایشان شده است، والا همگی این آدمها در فقر مطلق به سر می‌بردند.  

می‌خواستم در همان لحظه پاسخ و نظر خودم را به این دوستم بدهم منتها صبر کردم در فرصت مناسب با نوشن مطلبی آن را در رسانه‌هایم منتشر کنم. احساس کردم به این طریق پاسخی مناسب و سنجیده نه تنها برای این دوست عزیز بلکه برای خیلی‌هایمان از جمله خودم خواهد بود. راستش من از همان ابتدا موافق این استدلال نبودم و نیستم. درسته که همه آنها بیشتر بحثشان تمرکز روی هدف و انعطاف داشتن و … در زندگی‌است، منتها اگر همه ما اینها را می‌دانیم پس چرا کم کم ۳ میلیارد آدم روی این کره خاکی همگی‌شان نمی‌توانند  قله‌های موفقیت را یکی پس از دیگری فتح کنند. من معتقدم هر کدام از این افراد که این روزها با کتابهاشان به شهرت دست پیدا کردند از دل زندگی پر پیچ و خم خود به این موفقیت دست پیدا کردند و الان تجرییات خود را در قالب کتاب در اختیار ما قرار می‌دهند.

همین آقای جیمز کلییر مثل من و شما آدم عادی بوده همین قدر بدانید که در دوران نوجوانی در زمین بازی بیس بال مدرسه حادثه‌ای برایش رخ می‌دهد که دیگر امکان نداشت به زندگی برگردد و در افسردگی و نامیدی کامل به سر می‌برد، ولی بر خلاف خیلی از ما آدمها دست روی دست نگذاشت و در ادامه زندگی به کمک همین قانون عادتهای اتمی به موفقیتهای بزرگی دست پیدا کرد. یکی از این موفقیت‌ها نوشتن کتابی در این مورد بود که اصلاً روزی فکر نمی‌کرد این قدر مورد استقبال قرار گیرد. کاری که خیلی‌هایمان از انجام آن سر باز می‌زنیم و می‌گوییم خوب بنویسم که چی بشه! آخرش! همانجا ماجرا را ختم به خیر می‌کنیم و خیالمان را راحت می‌کنیم که حرف توجیه کننده‌ای گفتیم.

در ادامه به غیر از جیمز کلییر می‌توانم برایتان مثالهای زیادی بزنم مثل امی پردی، برایان تریسی، ویرن دایر، ریچیل هالیس و … که این روزها کم از آنها نمی‌شنویم. ریچیل هالیس اگر کتاب “دختر جان خودت باش” را بخوانید. متوجه می‌شوید. وقتی اولین نوشته‌اش از جانب ناشر رد شد چند روز تمام تنها کاری که می‌کرد گریه و زاری بود. کسی که در دوران نوجوانی خودکشی برادر بزرگترش را به چشم خودش دیده بود و با انواع مشکلات خانوادگی دست و پنجه نرم کرده بود. ولی بلند شد و به خودش آمد و … ادامه داد نا نام ریچیل هالیس بر سر زبان ها بیافتد.

با مثلاً  وین دایر در همان ابتدا اصلاً کتابهایش پر فروش نبود، خودش برای اینکه مردم کتابهایش را بخوانند  آنها را هدیه می‌داد. از این شهر به آن شهر می‌رفت تا خودش، کتابهایش، دیدگاهش را به مخاطبینش معرفی کند تا بیشتر بتواند حرفهایش را به گوش دوستدارانش برساند. به راستی چند نفرمان حاضریم این کار را بکنیم. می‌گوییم. عیب است. مردم چه می‌گویند؟! فردی که  عطای استاد دانشگاهی را به لقایش بخشید تا رویای خود را بیشتر به واقعیت نزدیک کند. رویایی که در ابتدا نامفهوم و گنگ بود.

خلاصه خواستم بگوییم همه این افراد و سایر افراد که نشد از آنها اسم ببرم در زندگی با چالش‌هایی روبرو شده‌اند. چرا راه دور برویم به عنوان مثال شرایط زندگی شما با من فرزانه کردلو متفاوت است، به طور حتم تجربیاتی که شما تا بدین لحظه کسب کرده‌اید با من نوعی که اصلا تجربه نکردم و یا بالعکس مطمئنن متفاوت خواهد بود. پس همه بایستی بیایند راز موفقیت خود را بگویند تا افراد کمتری افسردگی و نامیدی همه وجودشان را فرا بگیرد و در نهایت  به خودسرزنشی و حتی خودکشی و کلی موضوعات ناخوشایند دست نزنند.