جهان فکر یک نویسنده‌ای که برای جهانی بهتر می‌اندیشد
امروز صبح در استوری یک سوال پرسیدم. سوال سختی نبود. البته جوابش فرد به فرد فرق می‌کرد. از این نظر که برای بعضی‌ها جواب راحتی داشت و برای برخی‌ها هم سوال راحتی نبود. پرسیده بودم آیا طی روز ورزش می‌کنید؟ عدهای که لطف کرده و جواب داده بودن، گفته بودن اصلاٌ ورزش نمی‌کنیم. عدهای هم گفته بودند دوست داریم ورزش کنیم، منتها عمل نمی‌کنیم. برخی جواب‌ها برایم تأمل برانگیز بود.
در آن لحظه که جواب‌ها را می‌خواندم یک سوال بزرگ در ذهنم ایجاد شد. چرا واقعاً ورزش نمی‌کنند. به نظرم موضوع ورزش هم مثل خیلی موضوعاتی از جمله کتاب خواندن و … به محیط بستگی دارد. وقتی محیطی که در آن زندگی و کار می‌کنید اثری از تحرک و ورزش کردن نیست طبیعی است که برخی که نه خیلی از افراد تمایلی به ورزش و ورزش کردن نداشته باشند.
از طرف دیگر، معتقدم در هر شغل و حرفه‌ای باشی با هر درجه و مقامی بایستی به موضوع ورزش ارزش و بهاء ویژه‌ای داد. شاید برخی بگویند این روزها ورزش کردن برایشان گران تمام می‌شود. البته مخالف این موضوع هستم و حتی بالعکس فکر می‌کنم اگر الان ورزش نکنید به مرور برایتان گران تمام می‌شود. و این یک واقعیت تلخ است. چرا فکر می‌کنید پس انداز کردن یعنی فقط پول روی پول بگذارید. بایستی بگوییم همین که ورزش می‌کنید، آب زیادی در طی روز می‌نوشید و غذای سالمی مصرف می‌کنید می‌توانید به گونه‌ای در پول خود پس انداز کنید. به این طریق همیشه سالم هستید و نیاز نیست به دوا و دکتر هزینه‌ای پرداخت کنید. چرا از این منظر به ورزش نگاه نمی‌کنید. ورزش یک جور سرمایه‌گذاری و پس‌انداز پول است. اگر نمی‌دانستید بدانید.
البته این را هم بگویم موضوع فقط مخاطب و کاربران صفحه‌ام یعنی جهان فکر نیست. بلکه بیشتر که دقت می‌کنم این روزها برای هر چیزی وقت و انرژی داریم به غیر از ورزش کردن. نمونه‌های زیادی را می‌توانم مثال بزنم که آن قدر که در حرفه و مهارت خود حرفه‌ای هستند؛ اما در سبک زندگی امروزی حرفه‌ای برخورد نمی‌کنند. پیش آمده در یک سمینار البته الان شده وبینار و رویدادهای آنلاین که سخنران و ارائه دهنده که بالای صن می‌آید شکم دارد و معلوم است تا حدودی زیادی با موضوع ورزش غریبه است.
چرا راه دور برویم همین آقای مدیری که در سالهای گذشته برنامه دورهمی را از شبکه نسیم برگزار می‌کرد همیشه وقتی روبروی دوربین و حضار در صحنه قرار می‌گرفت دستشان را جلوی شکمش می‌گذاشت که خیلی ورزش و کم تحرکی‌شان مشخص نباشد. از این موارد من و شما بسیار می‌توانیم مثال بزنیم. به نظرم وقتی در جامعه برای ورزش کردن اهمیت زیادی قائل نشویم مطب‌های دکتر پر می‌شود از مردمی که فکر کنم خیلی با ورزش و تحرک میانه خوبی ندارند.
البته از همه عجیب‌تر برایم وقتی است که خانم‌ها ورزش نمی‌کنند و به تندرستی و سلامت خود اهمیت نمی‌دهند. زمانی که بیش از نیم ساعت تا بیست دقیقه در روز زمانی از آنها نمی‌گیرد، ولی در آن زمان ترجیح می‌دهند به کار دیگری مشغول باشند که بر ورزش کردن اولویت دارد.
راستی یک سوال در پایان صحبت‌هایم بپرسم و بحثم ار خاتمه بدهم. بهتر نیست در این عصری که قرار داریم و خواه وناخواه همه‌مان را ماشینی و مصنوعی کرده است. قدری مسیر زندگی‌مان را تغییر دهیم و با زندکی سالم و طبیعی آشتی کنیم.
