جهان فکر نویسندهای که برای جهانی بهتر میاندیشد
سوال: به‌عنوان نویسنده محتوا برای سایت کسب‌وکارها، چطور رزومه بسازم وقتی اسمم روی مقاله درج نمیشه؟
جواب:
من نظرم این‌که طبق صحبت‌هایی که قبلا شد (فایل صوتی یا همون پادکست) بازم معتقدم خیلی رو این که اسم‌مون روی مقاله باشه یا نباشه وابسته نباشیم. چون با این دغدغه خودمون عقب می‌ا‌ندازیم و مانع پیشرفت خودمون می‌شیم. چون واقعا موضوعی نیست که روش بمونیم و میشه به‌راحتی گذر کرد. چون در دنیای واقعی نویسندگی آنلاین برای کسب‌وکارها موضوعات مهمی پیش میاد که درج اسم نویسنده در اولویت‌های بعدی هست.
به‌طور مثال، موضوعاتی مثل تعهد دوطرفه، یعنی طرفین به حرفی که می‌زنند پایبند باشند و نزنند زیر حرفاشون و برن. و در نهایت شما بمونید و مقاله نوشته‌شده. بعد پیش خودتون بگید، پس قول‌‌وقرارمون چی شد؟! گاهی این اصل یعنی «تعهد» وجود نداره و آزاردهنده هست(فرقی هم نمی‌کنه این روزها بین هر دو طرف دیده میشه و بیشتر هم سفارش‌دهنده محتوا).
قبلا هم گفتم، بازم می‌گم برای رزومه هم می‌تونید لینک نوشته و یا اسم یا لینک سایتی(شرکت- موسسه‌ای) که همکاری کردید، بذارید، اگر نگاه کوتاه‌مدت هست. بازم می‌گم برای اکثر افراد این لینک کفایت می‌کنه و به‌خوبی می‌پذیرند به‌خاطر دلایلی که تو پادکست آخرم گفتم.
حتا دور‌ه‌های مرتبطی که شرکت کردید، وجودش هم در رزومه نقش مثبتی داره. البته دوره در حد تئوری نه. منظورم اونجا نمونه کار ساختید و چیزی برای ارائه و اثبات کارتون داشتید. از همه مهمتر یه چیزی یاد گرفته باشید.
ولی اگر نگاه بلندمدت دارید رسانه شخصی در قالب سایت بهترین گزینه هست. البته اگر دوست دارید برند شخصی برای خودتون بسازید و یک‌روزی خودتون کارفرمای خودتون باشید. بنابراین، رزومه و کارنامه اصلی هر محتواپیشه‌ای سایت خودش هست.
🖍چون وقتی رسانه شخصی دارید با موضوعاتی مواجه می‌شید که در جاهایی مثل ویرگول، اینستاگرام، تلگرام و حتی سایت صاحب کسب‌وکار و … روبه‌رو نمی‌شید.
🖍دوم این‌که خودتون کنترل بیشتری روی محتواهاتون دارید و هر مدلی که بخواید می‌نویسید و منتشر می‌کنید. از همه مهمتر هیچ مدلِ هم محدودیت ندارید و همه چیز دست خودتون هست. برای خود من که خیلی جذابه.
🖍سوم این‌که همه این برنامه‌هایی که جلوتر اسم بردم رو هر کسی می‌تونه ایجاد کنه و عضوش بشه؛ ولی سایت، مدیریت سایت و تداوم در این کار با هر کسی سازگار نیست و به‌نوعی مناسب نیست. چون خیلی‌ها زود ازش دست می‌کشند، چون همون اول زود نتیجه نمی‌ده و به‌مرور خسته‌کننده میشه و صد البته نیاز به تخصص هم داره. چون گاهی به‌خصوص در سال‌های اول یه پرنده هم تو سایت پر نمی‌زنه. پس، نویسنده هست و محتواهاش و باید این پروسه رو رد کنه. به تجربه بهم ثابت‌شده برای رشد و توسعه فردی در مسیر نویسندگی آنلاین بهترین انتخاب هم هست. خلاصه راه‌اندازی وبگاه شخصی خیلی چالش‌ها با خودش داره دوست داشتید، امتحانش کنید. صد البته دوست داشتن واقعی منظورم هست نه هوس گذرا!
به شخصه معتقدم نویسنده آنلاین، محتواپیشه، کارشناس محتوا و… به‌قول «جو پولیتزی» در کتاب «کارخانه محتوا» که اسمش رو می‌ذاره «پایگاه» یا همون وبسایت برای نوشته‌های خودش نداشته باشه نمی‌تونه در طولانی‌مدت حرفی برای گفتن داشته باشه. پس، قبول کنید، به معنای واقعی خیلی هم درک درستی از تولید محتوا در این حوزه رو نخواهد داشت.
ازطرفی وقتی یه نویسنده محتوا یا کارشناس محتوا که کارش تولیدمحتواست بهتره خودش یک سایتی مثلا در قالب وردپرس رو هم در طول عمر کاریش بالا بیاره. حتی چند کلمه کلیدی رو هم خودش مقاله بنویسه و بالا بیاره و یه جور اعتبارِ میشه براش. یعنی بگه من این کلمات رو تو گوگل بالا آوردم و الان تو موتور جستجو، رتبه‌اش بالاست و با مستندات بگه، این رتبه‌ها رو داره.
البته نمی‌خوام بحث فنی کنم. اگر نمی‌خواید خودتون سایت بالا بیارید، به یه طراح سایت بگید براتون انجام بده تا رزومه‌تون به کمک نوشته‌ها و محتواهای متعددی که ثبت می‌کنید تو گوگل به اسم خودتون بالا بیاد. بنابراین، منتظر نمونید تا یکی بیاد بهتون کار بسپره تا یه زمانی بشه رزومه‌تون. خودتون جلوتر رزومه‌تون رو به اسم خودتون بسازید، خیلی هم دل‌نشین‌تر هست. تا امتحان نکنی باورش سختِ، ولی شدنی هست.
با این تفاصیل، در کل سایت شخصی داشتن باعث میشه کسی هم که سمت شما برای همکاری میاد نگاه حرفه‌ای‌تری روی شما داشته باشه و شما رو مبتدی ندونه.
در نهایت، نکته طلایی ماجرا این هست که وقتی لینک سایت‌تون رو به‌عنوان رزومه کاری برای ادامه همکاری به‌طرف قرارداد می‌فرستید این یعنی برگه برنده شما، این یعنی تمایز ایجادکردن. به‌‌گفته ِست گادین در کتاب «مهره حیاتی»، این یعنی مهره حیاتی که جایگزینی براش وجود نداره و هم‌رنگ جماعت‌‌نشده.
